Habo moet meerdere erkennen in MHV
Afgelopen zaterdag kwam MHV naar Boekel toe met een heel duidelijk doel voor ogen: revanche nemen op de grote nederlaag waarop HABO de ploeg uit Mill in december nog getrakteerd had. Dat was toen een behoorlijke stunt en de herinnering daaraan deed zeker nog pijn. Mede daardoor verloor Mill een beetje de aansluiting met de top. Maar waar Mill zich na die wedstrijd herpakte en zich stevig in de subtop nestelde, raakte HABO een beetje de weg kwijt en zakte zover op de ranglijst dat zelfs het degradatiespook de kop opgestoken heeft. Twee weken geleden was er een uitstekende en broodnodige overwinning op LimMid, maar vorige week bakten de dames er niet veel van tegen NOAV in de slechtste wedstrijd van dit seizoen. Er zal nog minstens één keer gewonnen moeten worden om veilig te zijn en dus stonden de dames ditmaal echt op scherp.
De wedstrijd begon met een licht overwicht voor MHV dat goed kan combineren en best ingewikkelde aanvalspatronen te voorschijn kan toveren. MHV liep uit naar 2-4 door een paar goede scores vanuit de hoek maar HABO was echt niet van plan om de handdoek te gooien en schakelde een tandje bij. De opdracht in de dekking was om bijtijds aan te pakken en in deze fase lukte dat vrij aardig. En als HABO de stand gelijk trekt op 5-5 en 6-6 weet iedereen dat het vandaag een spannende pot gaat worden. Met name Inge van Lankveld is voor de verdediging van MHV een ware plaaggeest met sterke scores. Maar ook Jesse Peters speelt vandaag een sterke partij met scores op cruciale momenten. In de afwerking zat het HABO vandaag bepaald niet mee: het aantal keren dat paal en lat getroffen werd viel nauwelijks te tellen. Maar steeds als MHV een voorsprongetje had opgebouwd, wist HABO met veel strijdlust de aansluiting weer te vinden. Met de rust stond er 14-15 op het bord en was er volop geloof in een goede afloop.
Na de hervatting nam HABO het initiatief en kwam voor het eerst op voorsprong op 16-15. Maar als de scheidsrechters dan een tijdstraf uitdelen, weet MHV daarvan handig gebruik te maken met een gevaarlijke afstandsschutter waar HABO niet echt het antwoord op weet. MHV, dat technisch heel verzorgd en tegelijk heel snel kan spelen, loopt uit naar 16-19. Met de moed der wanhoop schakelt HABO andermaal een tandje bij. Opnieuw Jesse Peters en Inge van Lankveld weten de achterstand bijna weg te werken, maar nooit net helemaal: de standen 19-20, 21-22 en 22-23 spreken boekdelen. In de dekking pakt MHV het net iets geraffineerder aan dan HABO en krijgt daardoor vrijwel geen tijdstraffen. En terwijl paal en lat Habo onevenredig blijven dwarsbomen, krijgt MHV de gelegenheid om voor het eerst echt uit te lopen en de wedstrijd binnen te harken. De laatste vijf minuten zijn een beetje jammer voor het beeld van de wedstrijd: MHV kan ongehinderd freewheelen naar een eindstand van 24-30. Over de hele wedstrijd gezien een beetje geflatteerd, maar wel een terechte winnaar. HABO kan toch met opgeheven hoofd het veld verlaten: het heeft gestreden voor wat het waard was en de race tegen een sterke tegenstander heel lang volgehouden. Het zat dit keer alleen niet mee. Volgende week reist het team af naar Meersen voor de voorlaatste wedstrijd van de competitie. Deze wedstrijd moet gewonnen worden om definitief uit de gevarenzone te zijn.
Scores HABO: Inge van Lankveld (8), Myrne Donkers (5), Jesse Peters(4), Iris Donkers (2), Alice van der Horst (2),Esmy Pots (2), Lieke van Sleeuwen (1).