Habo ’95 sluit seizoen af met nederlaag tegen Hurry Up 2
Habo ´95 1 – Hurry Up 2: 25-31 (13-14)
Afgelopen weekend stond alweer de laatste competitiewedstrijd van dit seizoen op het programma. Tegenstander was, nummer-6 van de ranglijst, Hurry Up 2, wat hiervoor
helemaal vanuit Zwartemeer (onder de rook van Emmen) naar Boekel moest afreizen.
Habo wist wat het is om deze afstand af te moeten leggen. In de laatste minuut verloor
het de uitwedstrijd nipt met 22-21. Habo had dus nog wat goed te maken! Verder stond
deze wedstrijd in het teken van het afscheid van keeper Marius Tielemans en speler
Frank Donkers. Na een lange carrière vond (KPJ Boekel – 1971-1983 / ESZV Oktopus –
1980-1984 / Pius X Eindhoven – 1984-1990 en Habo’95 – 1990-nu) Marius Tielemans
het op 55-jarige leeftijd het welletjes geweest. Dat hij op deze leeftijd nog in de 1e
Divisie keepte zal waarschijnlijk een record zijn in de Nederlandse handbalgeschiedenis.
Dat hij dit ook nog niet onverdienstelijk deed, kan iedereen alleen maar respect voor
hebben en tekent de gedrevenheid in hem! Frank Donkers ook een begrip in Boekel, de
jongen met een lengte van 2,04 meter waar iedereen op en buiten het handbalveld bang
van werd! Frank begon bij Habo in 1995 op 5 jarige leeftijd. In 2006 vertrok Frank naar
Bevo in Panningen. In deze tijd ontwikkelde Frank zich als een ware handballer die onder
andere met het A-jeugd team Nederlands kampioen is geworden. Hij is daarnaast ook
nog kort reservespeler bij het eerste team van Bevo geweest. In 2008 keerde Frank
terug naar Habo en was hij (evenals Marius) en belangrijk onderdeel van de gloriejaren
van Habo. Dat in enkele seizoenen tijd promoveerde van de Regionale 2e Klasse naar de
Landelijke 1e Divisie.Met Frank en Marius in de basisopstelling begon Habo aan de
wedstrijd tegen Hurry Up 2. De eerste 12 minuten waren beide teams goed aan elkaar
gewaagd en werd er volop gescoord. Na deze fase stond er een tussenstand van 7-7 op
het scorebord. Hierna stokte de doelpuntenproductie bij Habo en ging het onzorgvuldiger
spelen. Terwijl de schutters van Hurry Up 2 vaak nog teveel ruimte gegeven werd. Hurry
Up kon hierdoor afstand nemen van Habo. Habo wist in een kwartier tijd maar 3 keer te
scoren wat resulteerde in een 10-14 tussenstand. Kort voor rust kwam Habo in een
overtalsituatie te staan en profiteerde het optimaal. Het wist vlak voor het rustsignaal de
achterstand te verkleinen naar een 13-14 ruststand.
Na rust ging Habo erop en erover en stond het snel 15-14 in het voordeel van Habo.
Deze voorsprong leek echter van korte duur. Hurry Up 2 vond zijn aanvalsspel terug en
was weer enkele aanvallen op rij doeltreffend. Daar waar bij Habo de machine opeens
stokte en er weer een fase van onzorgvuldig handbal intrad. Het aanvalspel was te
onrustig en gehaast waardoor er enkele slordige fouten gemaakt werden. Hurry Up 2 wist
opnieuw afstand te nemen (20-25) van Habo en dit keer was de marge te groot voor
Habo om hier nog verandering in te brengen. Frank en Marius kregen in de slotfase ook
weer de nodige speeltijd en lieten nog enkele fraaie staaltjes keeperswerk en aanvalsspel
zien, wat met veel enthousiasme werd ontvangen door het voltallige publiek. In de
slotfase werd door beide teams nog flink gescoord, maar kon een nederlaag helaas niet
meer voorkomen worden. De score zou uiteindelijk oplopen tot een 25-31 eindstand.
Een wedstrijd die tekenend was voor het seizoen. Vele fases in de wedstrijd kon Habo
goed mee met zijn tegenstander. Helaas is het nog niet constant genoeg en verliest het
vaak door een onzorgvuldige fase de wedstrijd. Habo sluit het seizoen af met een 11e
plaats (van de 14) kijkt als promovendus qua klassering tevreden terug. Alleen weet
iedereen ook dat er meer in had gezeten. Hopelijk gaat dit jaartje ervaring volgend
seizoen zijn werk doen en weet het dan wel wedstrijden over de streep te trekken. Na de
wedstrijd werden Marius en Frank bedankt voor de mooie handbaljaren en nog eenmaal
op de schouders genomen. Het feest werd daarna in de kantine nog tot de kleine uurtjes
voortgezet. Tot volgend seizoen allemaal!