Collectief Habo overtuigend kampioen
Hoe je als team toch verder kunt komen zonder te spelen heeft Habo afgelopen week ervaren. Eerst was er de afgelasting in de kwartfinale van het bekertoernooi, waar tegenstander Camelot niet in staat was om een team bij elkaar te krijgen. Drie dagen later bleek PSV, de hekkensluiter in de eerste klasse al evenmin bij machte om een wedstrijd te spelen. Misschien werden ze ziek van het vooruitzicht een stevige jas te krijgen van Habo. Na de warming-up kon Habo onverrichterzake weer afreizen naar Boekel. De aanvankelijke opwinding dat een reglementaire 10-0 overwinning wel eens heel slecht voor Habo kon uitpakken omdat het doelsaldo mede bepalend is voor de titel, bleek voorbarig toen later op de dag het bericht doorkwam dat concurrent Helios tegen EMM de punten had laten liggen. Plotseling was het uitzicht op het kampioenschap wel heel dichtbij! De thuiswedstrijd tegen Elshout, nummer vier op de ranglijst, was daarvoor een geschikte gelegenheid. In de uitwedstrijd was Habo oppermachtig gebleken in een van zijn beste wedstrijden van dit seizoen, dus voor Elshout was er zeker ook nog iets goed te maken.

De eerste score was voor Elshout, maar het zou meteen de laatste keer zijn dat ze op voorsprong kwamen. Habo had even tijd nodig om op dreef te komen, maar eenmaal op gang was er geen houden meer aan. Van 2-1 via 6-3 ging het tot 7-5 nog ongeveer gelijk op, maar daarna werd Elshout op alle fronten afgetroefd. Met de rust stond er 13-6 op het bord. Hoewel Elshout echt wel over kundige speelsters met veel ervaring beschikt, bleek het verschil met de aanstaande kampioen toch te groot. Met een volle tribune als extra doping lieten de speelsters van Habo zien hoezeer zij dit seizoen vooral als collectief gegroeid zijn. Achter stond een sterke defensie die zo goed als onneembaar was. De omschakeling naar de aanval liep als een trein, waarbij met name Iris en Myrne Donkers van zich lieten horen, en natuurlijk als altijd de alleskunner Inge van Lankveld, die voor elke verdediger een plaag is.
Na de rust liet Habo alle schroom varen, de dames schroefden het scoringstempo nog een beetje op en speelden vrijuit naar de titel toe met mooie combinaties en snelle breaks. Toen iedereen gescoord had en de uitstekende scheidsrechter het welletjes vond en affloot, stond er een eindstand van 29-16 op het bord en kon het kampioensfeest beginnen met een ovatie van de uitgelaten tribune.

De titel is een kroon op het werk van de dames van Habo, die het hele jaar keihard gewerkt hebben om dit doel te bereiken, samen met de coach Joan Meeuws. Hij is er in geslaagd om -na een verloren jaar- het team weer zelfvertrouwen te geven en ze beter te laten spelen. Hulde.
En ook al is de titel binnen, de hoofdprijs moet nog gewonnen worden. Over twee weken moet eerst de laatste wedstrijd tegen Bergeijk gespeeld worden. Vervolgens zijn er ook nog bekerwedstrijden te winnen en tenslotte moeten er nog wedstrijden gespeeld worden om promotie naar de Hoofdklasse te bereiken. We zijn nog niet klaar!

Scores Habo: Inge van Lankveld (8), Myrne Donkers (5), Irene Hanenberg (5), Alice van der Horst (3), Iris Donkers (2), Kristel van Sleeuwen (2), Linda Prijs (1), Moniek Peters (1), Miriam van Erp (1), Jesse Peters (1).

Geef een reactie